Piotr Majer Livres

Zamiarem badawczym autora jest próba odpowiedzi na pytanie o charakter odpowiedzialności kanonicznej biskupa w związku z przestępstwami o charakterze pedofilskim, których sprawcami są podlegli mu duchowni. Treścią monografii jest szczegółowa analiza przepisów prawa kanonicznego regulujących taką odpowiedzialność zarówno w aspekcie pozytywnym (zobowiązanie do określonych działań), jak i w aspekcie negatywnym (ponoszenie konsekwencji własnych niesprawiedliwych działań lub zaniedbań). Ponoszona przez biskupa odpowiedzialność nie wynika wyłącznie z jego pozycji hierarchicznego zwierzchnictwa w Kościele i nie jest prostą konsekwencją zasady respondeat superior, ale ma podstawę w jego obowiązku pasterskiej troski o powierzonych biskupowi wiernych. Prawo kanoniczne odcina się od koncepcji odpowiedzialności instytucjonalnej i anonimowej winy organizacyjnej. Egzekwowanie odpowiedzialności od biskupa, przy uwzględnieniu eklezjologicznych pryncypiów, musi opierać się na udowodnionej mu konkretnej winie in eligendo lub in vigilando.

Do rąk duszpasterzy oddajemy, przygotowany pod patronatem Rady Konferencji Episkopatu Polski, Praktyczny komentarz do Dekretu ogólnego Konferencji Episkopatu Polski o przeprowadzaniu rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa kanonicznego, którego przepisy obowiązują od dnia 1 czerwca 2020 roku w Kościele katolickim na terenie Polski. Wyrażamy nadzieję, że Komentarz stanie się pomocą w codziennej pracy duszpasterskiej. Autorzy

Niniejsza monografia jest efektem realizacji w latach 2017–2020 projektu „Teoretyczne i praktyczne aspekty bezpieczeństwa personalnego”, zadania badawczego pn. „Personalny i strukturalny wymiar patologii społecznych”, dofinansowanego w ramach badań statutowych w Akademii Pomorskiej w Słupsku. W pracach badawczych brali udział przedstawiciele Akademii Pomorskiej w Słupsku oraz Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu. Celem projektu była analiza problematyki społecznych patologii przez pryzmat różnych podmiotów personalnych (podmiotów jednostkowych i zbiorowych) oraz strukturalnych do ludzkiej cywilizacji włącznie, a także spojrzenie na powyższe problemy z perspektywy nauk o bezpieczeństwie, których przedmiotem badań są między innymi zagrożenia mające wpływ na kształt i funkcjonowanie szeroko rozumianych systemów bezpieczeństwa. Ta różnorodność perspektyw analitycznych wymagała podjęcia szeroko zakrojonych prac badawczych, które nie były łatwym zabiegiem. Wymagały od badaczy zaangażowanych w projekt interdyscyplinarnej wiedzy na temat tradycyjnego podejścia do patologii społecznych i wiedzy o współczesnych problemach społecznych, problemach globalnych czy nowych jakościowo zjawiskach, które towarzyszą rozwojowi cyberprzestrzeni. Strukturę merytoryczno-logiczną monografii tworzy osiem rozdziałów, wstęp, zakończenie, a także słownik podstawowych terminów związanych z przedmiotem badań. (Fragment wstępu)

Reformy systemów szkolnictwa wyższego w Polsce i innych krajach zmieniają logikę funkcjonowania instytucji akademickich. Można wskazać trzy filary tych zmian, upodabniających w powszechnym odczuciu uniwersytety do korporacji. Są to: profesjonalizacja procesów zarządzania uczelniami, rosnące znaczenie trzeciej misji uniwersytetu oraz menedżerskie struktury władzy. W monografii podjęta została próba konfrontacji struktur zarządzania i nadzoru nad korporacjami, stosowanych od wielu lat w świecie biznesu i sprawdzonych w praktyce, z nowymi rozwiązaniami wprowadzanymi do akademickiego środowiska instytucjonalnego. Wielowątkowe rozważania stały się podstawą do sformułowania konkluzji, że możliwa jest koegzystencja dwóch pozornie sprzecznych idei kryjących się pod pojęciami uniwersytetu Humboldta i uniwersytetu korporacyjnego jeżeli zastosować złagodzoną wersję menedżeryzmu, w jej zhumanizowanej, neokolegialnej formie. Taki kierunek zmian w instytucjach szkolnictwa wyższego wymaga zredefiniowania struktur władzy i metod zarządzania uniwersytetem, przy jednoczesnym utrzymaniu tradycyjnych norm i wartości akademickich. Zreformowany uniwersytet powinien być organizacją, która będzie skuteczna i efektywna, ale jednocześnie utrzyma równowagę między odpowiedzialnością kierownictwa a współuczestnictwem akademickim. Uniwersytet, zachowując walor racjonalności instytucjonalnej, pozostanie dla tych na zewnątrz i dla tych wewnątrz legitymizowaną wersją instytucji akademickiej.

Celem publikacji jest pr�ba kompleksowego spojrzenia na kwestie bezpieczeństwa społecznego przez pryzmat historycznych, prawnych i instytucjonalnych uwarunkowań, a także przez pryzmat problem�w, kt�re wpisują się aktualnie w społeczną przestrzeń bezpieczeństwa.Intencją autor�w nie jest zaprezentowanie całej, złożonej przecież problematyki związanej z bezpieczeństwem społecznym, ale usystematyzowanie dotychczasowej wiedzy z tego zakresu i wskazanie tych problem�w, na kt�re powinno zwr�cić się uwagę, tworząc solidne podstawy skutecznego systemu działań zapewniających bezpieczeństwo wszystkim uczestnikom życia społecznego.