Jo zef Niz nik Livres

It is hard to find another two concepts which would be more significant in the European integration discourse than «democracy» and «solidarity» and at the same time more ambiguous in the political practice of integration. Currently European integration discourse is being organized around the concept of democracy. Analyzing European integration discourse the author argues that the situation is quite paradoxical because in order to secure democracy in the EU, European integration discourse must be organized not around the concept of democracy but around the concept of solidarity. The book attempts to show in more details the context of the clash of these fundamental values which serve also as the leading political principles of European integration. Therefore several further concepts and problems have been discussed such as the issue of identity, the concept of citizenship and the problem of nationalism. Since the theoretical framework of the analysis have been built around the idea of discourse the inevitable consequence was to look at some aspects of communication and the links between conceptual and normative development of the European integration.

In various European countries the two world wars are remembered in very different ways, although everywhere one can find monuments which serve as material objectification of the memory of war. However, such objectifications not only determine certain patterns of remembrance and a specific perception of the past: they also contribute to local and/or national identity and create the basis for attitudes toward the other participants of war. As it happens, instruments of memory live their own life and the meanings they attach to particular events may be changed by historical and political processes. The question remaining in the background of this publication is whether we can «make Europeans» without European collective memory transgressing national perspectives. The memory of war, which inevitably shows the overall absurdity and tragedy of war no matter where and against whom fought, may be the primary candidate for such Europeanization.

Ta książka nie jest podobna do innych, bo zazwyczaj o takich intymnych relacjach między duszą a Nadprzyrodzonością niechętnie publicznie się mówi. I najczęściej dopiero po śmierci widzących odkrywamy te niezwykłe wydarzenia ich życia, dowiadujemy się o nich. Tu mamy do czynienia z czymś przeciwnym, niejako z głośnym wołaniem: „Nie mam nic do ukrywania!”, więcej nawet: „Chcę, muszę się podzielić czymś, co sam nie wiedząc dlaczego, otrzymałem!”. Abp Józef Michalik Przez cztery kolejne lata, dokładnie o 2.10 w nocy ks. Józef Niżnik spotykał tajemniczą postać. Sparaliżowany strachem nie pytał, kim jest jego gość. Znacznie później usłyszał: „Jestem św. Andrzej Bobola. Zacznijcie mnie czcić w Strachocinie”. Wiedział już, że to, co go spotkało, nie było przypadkowe. Od wielu lat ks. Niżnik dzieli się z wiernymi swoim duchowym doświadczeniem, rozwija kult św. Andrzeja i przypomina, dlaczego to on jest niezłomnym Patronem Polski, obrońcą naszych granic i orędownikiem pokoju. Czego dokładnie oczekuje od nas św. Andrzej Bobola? Jakie słowa przekazał, objawiając się ks. Niżnikowi? I co my, Polacy, możemy zrobić, żeby spełnić prośby kierowane do nas przez Świętego? Ta wyjątkowa książka, napisana przez proboszcza i kustosza sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Strachocinie, nie jest zwykłą biografią Świętego – jest wezwaniem do totalnego zawierzenia Bogu i oddania się w opiekę św. Andrzejowi Boboli. A przede wszystkim – odkrywa przed nami niezwykle ważne słowa, które święty Patron Polski kieruje do Polaków w czasie kryzysu w kraju i wojny tuż za naszą granicą.