OJCIEC GÓRA ZNOWU ZASKAKUJE I ZDUMIEWA Boży wariat i charyzmatyczny wizjoner.
Organizator spotkań nad Lednicą. Nieuleczalnie chory na „chorobę papieską”. W
szczerej rozmowie nie przebiera w słowach, mówi wprost o: młodzieży, której
kazał „zjeżdżać” swoim ojcostwie „niechcianych dzieci” przełożonych, którzy
pomagali i przeszkadzali cudach Jana Pawła II, których doświadczył swoim
cierpieniu i samotności konieczności odnalezienia nowego sposobu przekazywania
wiary wielkich planach na przyszłość OJCIEC GÓRA ZNOWU SZALEJE, SPALA SIĘ,
WYMAGA I… KOCHA. SIŁA I SKUTECZNOŚĆ JEGO SZALEŃSTWA WIARY SĄ PORAŻAJĄCE!
Monografia podejmuje kwestie związane z przekładem formy graficznej i warstwy
brzmieniowej tekstów literackich, a zatem tym, co stanowi rodzaj warstwy
zewnętrznej utworów. Autorka w przystępny i przekonujący sposób porusza
aspekty języka, posługując się bogatym materiałem badawczym przybliżającym
specyfikę przekładu \tego co na powierzchni\ tekstu, czyli brzmienia i
pisowni. Przeanalizowany materiał stanowią różnorakie teksty autorów polskich
i niemieckojęzycznych w przekładzie na język - odpowiednio - polski lub
niemiecki. Spośród autorów polskojęzycznych spotkamy pisarzy i poetów, takich
jak: Jan Brzechwa, Witold Gombrowicz, Manuela Gretkowska, Zbigniew Herbert,
Stanisław Lem, Antoni Libera, Stanisław Młodożeniec, Jan Andrzej Morsztyn,
Jerzy Pilch, Jerzy Szaniawski, Wisława Szymborska, Olga Tokarczuk, Julian
Tuwim, Jan Twardowski, Emil Zegadłowicz. Oryginały niemieckojęzyczne pochodzą
spod pióra tak znanych literatów, jak: Max Frisch, Günter Grass, Ernst Jandl,
Janosch, Elfriede Jelinek, Thomas Mann, Fritz Riemann, Christoph Schönborn czy
Patrick Süßkind. Wybrane teksty stanowią podstawę dla egzemplifikacji wyzwań,
przed jakimi stali tłumacze literatury. Książka dla wszystkich, których
ciekawi warsztat tłumacza, praca nad literą i poetyka przekładu. Omawia liczne
zabiegi literackie wpływające na ukształtowanie brzmieniowe tekstu, jak
również zjawiska z poziomu grafii i tzw. grafostylistyki, które traktowane są
jako konstytutywne elementy dzieła literackiego, służące współtworzeniu sensu.
Zawiera przykłady analizy przekładu literackiego podbudowanej solidną wiedzą
językoznawczą. Ukazuje strategie rozwiązania problemów przekładowych
pozwalające re-kreować w przekładzie formę organizacji brzmieniowej oraz formę
zapisu, zgodnie z pełnioną funkcją. Analizuje przykłady zaczerpnięte z
literatury polskiej i niemieckiej, jednak skorzystać z niej mogą również osoby
zajmujące się na co dzień inną parą języków. Porusza problematykę rzadko
obecną w literaturze przedmiotu - zagadnienia semiotyki. W kontekście
przekładu rozróżnia ikony, indeksy i symbole, poddaje dyskusji arbitralność
znaków, porusza się pomiędzy konwencjonalizmem a ikonicznością. Uzupełnia
dotychczasową refleksję o liczne przykłady najnowszych przekładów. Książka
skierowana jest do studentów kierunków filologicznych, młodych adeptów
przekładu, badawczy przekładu, językoznawców i literaturoznawców, ale też
praktykujących tłumaczy oraz szerokiego grona odbiorców zainteresowanych
literaturą piękną i przekładem.
