Jerzy Gaul Livres

Na Wielką Wojnę patrzymy zazwyczaj oczami Polaków, którzy doczekali się wymarzonego konfliktu między zaborcami. Wiedzę, jak na Polaków patrzyły władze monarchii habsburskiej, której wojska od 1915 r. okupowały południową część zaboru rosyjskiego w Królestwie Polskim, czerpać można z raportów politycznych, sporządzonych w latach 1915–1918 przez c. i k. władze centralne i powiatowe Generalnego Gubernatorstwa Wojskowego w Lublinie, przechowywanych w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie i w Österreichisches Staatsarchiv w Wiedniu. Obserwując życie polityczne, nastroje ludności, jej stosunek do państw centralnych, władze okupacyjne informowały przełożonych w Wiedniu o sytuacji na zajętych obszarach. Jednocześnie kreowały obraz społeczeństwa, którego poznanie może przyczynić się do pogłębienia znajomości dziejów politycznych i społecznych w Królestwie Pol-skim oraz do zrozumienia decyzji, podejmowanych przez władze austro-węgierskie w sprawie polskiej w latach I wojny światowej.

Autor opisuje polskie działania wywiadowcze w dobie popowstaniowej 1864 - 1903, działalność wywiadowczą Polskiej Partii Socjalistycznej, Komendy Głównej Związku Walki Czynnej i organizacji strzeleckich, a następnie prezentuje polskie służby specjalne w okresie I wojny światowej. Książka zaopatrzona jest w indeks nazwisk i nazw geograficznych, obszerną bibliografię i mało znane ilustracje.

„Czerwone szwadrony postępu” to książka o metodach, jakimi komunizm próbował zapanować nad światem. Autorzy pokazują kulisy działalności sowieckich służb specjalnych i rolę, jaką w propagowaniu idei komunistycznych spełniali polityczni sojusznicy Kremla na różnych kontynentach. Prezentują losy dyktatorów, którzy wywiesili na swych sztandarach hasła rewolucyjne i w ich imię dokonywali okrutnych zbrodni na swych narodach. Twórcy książki ukazują również, jak trudna jest walka z kulturową spuścizną komunizmu, gdy niejeden zbrodniarz staje się ikoną popkultury, symbole komunistyczne są banalizowane, a zbrodniczość systemu relatywizowana.

Upamiętnienie I wojny światowej trudno sobie wyobrazić bez przypomnienia postaci Józefa Piłsudskiego. Od 1901 do 1918 r. jego działalność polityczna i wojskowa związana była w dużym stopniu z Galicją, wchodzącą w skład monarchii habsburskiej. Piłsudski był pragmatykiem. Odnosił się wrogo do państw zaborczych, co nie wykluczało czasowej współpracy z państwami centralnymi. Nawet liberalną Austrię potraktował jako narzędzie do realizacji najwyższego celu — niepodległej Polski. W tomie I publikacji, poświęconej działalności Piłsudskiego w latach 1914–1918, znajdują się dokumenty z kwerendy przeprowadzonej w latach 2012–2014 w Archiwum Wojny (oddział Austriackiego Archiwum Państwowego w Wiedniu). Udostępnienie tych źródeł przyczynić się może do pełniejszego poznania wkładu Piłsudskiego w czyn militarny Legionów Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej, jego relacji z wojskowymi i cywilnymi władzami austro–węgierskimi, a także wysiłków politycznych zmierzających do odzyskania przez Polskę niepodległości i utworzenia państwa polskiego. (za Wstępem)

Pierwsza i jedyna monografia prezentująca formowanie i pierwszy okres działalności nowoczesnych polskich służb specjalnych (wywiadu i kontrwywiadu). Autor opisuje polskie działania wywiadowcze w dobie popowstaniowej (1864-1903), działalność wywiadowczą Polskiej Partii Socjalistycznej, Komendy Głównej Związku Walki Czynnej i organizacji strzeleckich (1904-1914), a następnie - bardzo obszernie - prezentuje polskie służby specjalne w okresie I wojny światowej. W tej części dzieła przedstawia Oddział Wywiadowczy Komendy Głównej Związku Walki Czynnej, 1 pułku i 1 Brygady Legionów Polskich, wywiad Polskiej Organizacji Wojskowej, Oddział Wywiadowczy Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego, Oddział Wywiadowczy przy Komendzie Legionów Polskich oraz działalność służb informacyjnych Józefa Piłsudskiego i Władysława Sikorskiego. Książka zaopatrzona jest w indeksy nazwisk i nazw geograficzny, obszerną bibliografię i mało znane ilustracje. Monografia jest owocem wieloletnich kwerend i studiów w archiwach austriackich i niemieckich, w których autor odnalazł wiele nieznanych dotychczas dokumentów źródłowych.