Piotr Majewski Livres

Focusing on the concept of "cursed soldiers," this book explores right-wing memory politics in Poland and its impact on national identity. It examines how this symbol has been utilized to promote a narrow and exclusionary vision of Polish identity, emphasizing Catholicism, national culture, and traditional family values. The analysis highlights the intersection of memory, politics, and identity in contemporary Poland.

Rap w służbie narodu to opowieść o popnacjonalizmie w rytmach hip-hopu. Piotr Majewski ujmuje węzłowe problemy współczesności – powstające na styku kultury popularnej, władzy, przestrzeni symboli i bitew o tożsamość – w sposób intelektualnie frapujący, a zarazem atrakcyjny czytelniczo. prof. Mariusz Czubaj (…) Przyglądając się „tożsamościowemu” rapowi Piotr Majewski zdołał napisać książkę o najważniejszych wyborach i konfliktach polskiego społeczeństwa w ogóle. W dobie polaryzacji stanowisk i radykalizacji konfliktu, a także swoistej głuchoty na każdą wyważoną opinię, książka Majewskiego stanowi głos mocno odmienny. Autor nie przyjmuje oczywiście żadnego pozytywistycznego ideału „neutralności”, który kłóciłby się zresztą z jego Gramsciańskimi założeniami. Dobrze widoczne jest jego nastawienie emancypacyjne. Postępuje jednak wedle zasady „zrozum, zanim osądzisz”, starając się ukazać całą komplikację polskiej sytuacji. Nie tylko więc ze względów naukowych, lecz także z racji społecznych jest to książka bardzo cenna dla każdego, kto chciałby zrozumieć, co się dzisiaj właściwie dzieje z polskim społeczeństwem. z recenzji prof. Krzysztofa Moraczewskiego Piotr Majewski – doktor, kulturoznawca i socjolog, adiunkt w Katedrze Kulturoznawstwa SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego. Naukowo zajmuje się antropologią oporu, antropologią sportu, socjologią muzyki popularnej oraz problematyką etniczności i nacjonalizmu. Autor książki Re-konstrukcje narodu. Odwieczna Macedonia powstaje w XXI wieku (2013), współautor monografii Być narodem? Ślązacy o Śląsku (2012), Historia mówiona polskiego kulturoznawstwa (2017), Naród w szkole. Historia i nacjonalizm w polskiej edukacji szkolnej (2019) oraz ponad trzydziestu artykułów opublikowanych w polskich i międzynarodowych czasopismach naukowych.

Przeszłość, aby być interesująca dla czytelnika przeciętnego, czyli niemal każdego z nas, musi go dotyczyć, musi pokazywać nie tylko wielkich tego świata, ale także doświadczenia ludzi zwykłych jak my. Publikowane teksty ułożone zostały w chronologiczną formę swoistego kalendarza historycznego. Prezentuję w nich najważniejsze momenty dziejowe od schyłku XVIII wieku po rok 1989. Opisuję jednak tę mniej znaną twarz Klio: pr�buję odejść w nich od utrwalonych stereotyp�w, przypomnieć niemal lub zupełnie zapomniane sylwetki, osoby niemieszczące się w czarno-białym schemacie potocznych ocen, wydarzenia przełomowe, ale widziane oczami ich uczestnik�w... ������������������������������������������������������������������������������������������������������� Od autora

O świecie, w którym przyszło nam żyć, opowiada się w najrozmaitszy sposób. Wśród różnych konkurencyjnych opowieści o naszym jednostkowym i zbiorowym losie jedną z najważniejszych jest ta, która dotyczy naszej tożsamości. Jeśli nawet nie wiemy, kim w istocie jesteśmy, staramy się poszukiwać naszych korzeni, wierząc, że przeszłość w jakiś sposób wytłumaczy teraźniejszość. Tym samym to pamięć staje się najważniejszym źródłem inspiracji dla podmiotowej trajektorii własnego życia. A co, jeśli z podobnych, adaptacyjnych ze swej natury poszukiwań, zaczyna się czynić oficjalną ideologię narodową, a więc podstawowy budulec wyobrażenia wspólnoty, oparty na pamięci odległej, mitycznej przeszłości? To przypadek niepodległej od niedawna Macedonii, w fascynujący sposób analizowany w tej książce. Piotr Majewski w brawurowy sposób rekonstruuje, krok po kroku „geologię narodu macedońskiego”, wychodzącą z założenia, że nie kto inny, jak Aleksander Macedoński był pierwszym, wzorcowym obywatelem i prawodawcą współczesnych Macedończyków. To dzięki niemu przechowała się etniczna tożsamość, przez wieki skryta pod obcymi warstwami kulturowymi i językowymi. Dzisiaj można do niej powrócić – zarówno w koncepcji państwa, oficjalnej historii, perswazji edukacyjnej, a nawet popkulturze. Niemożliwe? Przeczytajcie Państwo uważnie to, co napisał autor, a wówczas lepiej zrozumiecie, dlaczego pojęcie narodu i nieodłączny odeń nacjonalizm, nawet najbardziej archaiczny, tak świetnie mają się w drugiej dekadzie XXI wieku. prof. Wojciech J. Burszta Piotr Majewski – kulturoznawca i socjolog. Ukończył studium doktoranckie w Instytucie Slawistyki PAN. W latach 2007-2009 stypendysta Prezesa Polskiej Akademii Nauk. Pracuje jako adiunkt w Instytucie Kultury i Komunikowania w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz w Instytucie Badań Przestrzeni Publicznej przy Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zainteresowania naukowe: antropologia miasta, antropologia Ziem Odzyskanych, antropologia sportu oraz problematyka etniczności i nacjonalizmu.

Druga wojna światowa ściągnęła na Warszawę prawdziwy kataklizm. Niemcy w 1939 i zwłaszcza 1944 roku doszczętnie zniszczyli lewobrzeżną część miasta. W gruzach legły rezydencje z Zamkiem Kr�lewskim na czele, kościoły, gmachy publiczne, domy prywatne. Niekt�re rejony miasta, jak teren getta, zostały niemalże zr�wnane z ziemią. Przed ludźmi usiłującymi tchnąć życie w to zbiorowisko ruin stanął problem, czy i jak odbudować substancję zabytkową. Część architekt�w pragnęła przywr�cić fragmenty dawnej Warszawy, takie jak Stare Miasto, inni chcieli wykorzystać wojenną destrukcję do stworzenia miasta nowoczesnego. Na te spory nakładała się presja władz komunistycznych, kt�re odcinały się od tradycji i coraz mocniej narzucały socrealistyczne wzorce sowieckie.

Kolorując obrazki i czytając ciekawostki, poznasz polskie miasta ich historię, najciekawsze miejsca, tradycje i regionalne specjały. Książka zawiera podwójny (powtórzony) zbiór rysunków. Jeden możesz pokolorować przed wycieczką, a drugi po zwiedzeniu miasta. Sprawdź, czym się różnią. Obrazki możesz również kolorować z rodzeństwem. Czy wasze dzieła są takie same? Książki z serii Kolorowy portret to jedyna w swoim rodzaju zabawa!

Na przykładzie Zamku Królewskiego w Warszawie, Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku czy Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów Piotr Majewski ukazuje funkcjonowanie instytucji kultury w Polsce ? przede wszystkim muzeów, zarówno w ujęciu historycznym, jak i współczesnym. Jak napisała recenzentka pracy, Dorota Januszewska-Folga, padają tu pytania: o status muzeum, status pojęcia zabytku, o identyfikację oryginalności w przestrzeni, której historyczna ciągłość została wielokrotnie zerwana lub naruszona przez wydarzenia: wojnę, doktryny polityczne, zanik społecznej wrażliwości, przewłaszczenia majątkowe. To bardzo ciekawe ujęcie: relacja między władzą a architekturą, doktryną i odbiorem sztuki, sensem istnienia instytucji muzealnej a sposobem realizacji programu i charakterem kolekcji.

Książka wpisuje się w nurt badań nad szeroko pojętymi polsko-francuskimi zależnościami kulturowymi i relacjami artystycznymi. W planie szczegółowym podej-uje analizę bezprecedensowego po II wojnie światowej przepływu będącego następstwem politycznej odwilży dzieł sztuki, wystaw i samych artystów polskich nad Sekwanę, który w stolicy sztuki postrzegany był jako la vague polonaise polska fala. Zasługą Autora jest charakterystyka złożoności logiki sytuacji mit Paryża jako centrum sztuki oraz nowoczesności był nadal ważny i odznaczał się niesłabnącą żywotnością, lecz istotnej zmianie uległa przecież kondycja polskich artystów, odciętych właściwie od świata Zachodu po '48 roku żelazną kurtyną. [] Czytelnik otrzymuje książkę ważną, chwilami fascynującą, podejmującą tu i ówdzie polemikę z nazbyt utrwalonymi stereotypami. Rzeczowość historycznej narracji i umiejętność stopienia jej z oceną polskich przedsięwzięć w środowisku tak wymagającym i kosmopolitycznym, jakim nadal był Paryż w omawianym okresie, sprawiają, że mamy przed oczyma w rzeczy samej rozległą panoramę jednego z najważniejszych aspektów relacji Polski z Zachodem w II połowie XX stulecia. Z recenzji prof. dra hab. Ryszarda Kasperowicza