Tazbir Janusz Livres

W ?Polsce przedwojennej ? swoistym fotoreportażu z przeszłości ? prezentujemy ponad 200 starannie wyselekcjonowanych i opracowanych fotografii archiwalnych. Ukazują one jakże zr�żnicowany, fascynujący świat Drugiej Rzeczypospolitej. Przyglądamy się polskim miastom ? od Lwowa na południowo-wschodnich kresach po nadbałtycką nowoczesną Gdynię. Oglądamy wiejskie pejzaże z chłopskimi chatami i charakterystycznymi sylwetkami ziemiańskich dwor�w. Odkrywamy �wczesne kurorty, poznajemy przemysł, motoryzację, sport i kulturę międzywojennej Polski z wielu, jakże r�żnych perspektyw. Zasadniczą część albumu poprzedza wyb�r najstarszych zdjęć wykonanych na ziemiach polskich w okresie zabor�w, a także w latach kształtowania się niepodległego państwa w czasie pierwszej wojny światowej i tuż po jej zakończeniu.

Rola przedmurza w dziejach niepodległej Rzeczypospolitej oraz w świadomości historycznej kolejnych pokoleń Polaków, to problematyka, którą wybitny polski historyk Janusz Tazbir bada od wielu lat. Pierwsza książka dotycząca tego tematu ukazała się w roku 1987 pod tytułem Polskie przedmurze chrześcijańskiej Europy: mity a rzeczywistość historyczna. Jej część poświęcona XX stuleciu została wykreślona przez cenzurę.Dopiero po roku 1989 roku, w III Rzeczypospolitej, kiedy pojęcie „przedmurza” zaczęło odchodzić do lamusa polskich mitów historycznych, można było przedstawić całość jego dziejów w sposób możliwie obiektywny. Stanowiło ono jedno z ogniw w łańcuchu państw, mających bronić chrześcijańską Europę przed agresją sił islamu. Sam problem pozostał w jakimś stopniu nadal aktualny, o czym świadczy choćby obecność polskich sił pokojowych w Iraku.

Protokoly siónských mudrců jsou nepochybně podstatnou součástí tzv. spiklenecké teorie dějin. Jsou jedním z článků dlouhého řetězu lidského podezírání, obviňování a obav. Ve známé knize Umberta Eca "Foucaltovo kyvadlo", věnované tajným společnostem i spiknutím, které osnují, čteme, že není nic snazšího než seznámit se s Protokoly siónských mudrců - stále se totiž někde objevují nová vydání. Skutečně, od chvíle prvního vydání roku 1903 vycházely Protokoly mnohokrát a jejich celkový náklad dosáhl několika, snad víc než deseti milionů výtisků. Vycházely (a nadále vycházejí) v různých jazycích - polsky i česky, rusky i slovensky, francouzsky i srbsky, ba i v arabštině a japonštině. pokaždé s úvodem či doslovem zdůrazňujícím pravost tohoto dokumentu. Výjimkou jsou dvě vydání, která se objevila téměř současně roku 1992. Jednou z nich je právě i kniha Janusze Tazbira, která se snaží čtenáře přesvědčit, že se v případě Protokolů setkáváme se zřejmým falzifikátem. Není to úloha vůbec snadná, uvědomíme-li si, kolik lidí má sklon pohlížet na minulost prizmatem spiklenecké teorie dějin. A Protokoly jsou klasickým příkladem právě takového pohledu na historii.

Historia kultury nie musi być nudna ? i nie jest. Eseje prof. Janusza Tazbira są jak pudełko wyborowych, wielosmakowych czekoladek. Uwaga: wciągają! Jak poprzestać tylko na jednym, skoro dalej jest następny, jeszcze bardziej apetyczny? Apetyczny i wieloaspektowy ? dopiero razem tworzą treściwą całość. Kuszący jest już sam tytuł: Pokuszenie historyczne. Ze świata szabel i kontuszy... Autor przed dociekliwymi stawia frapujące pytania: Ilu było Polak�w w Polsce? Czy masoni rządzą światem? Jakie były intelektualne korzenie holokaustu? Jaki charakter miała polska tytułomania? Jaką rolę pełniły Kresy w dziejach Rzeczypospolitej? Jakie procesy ukształtowały kulturę og�lnochrześcijańską? To tylko niekt�re ? prezentowany zbi�r artykuł�w motywuje do własnych poszukiwań. Pięknie wydaną książkę w twardej oprawie zdobią artystyczne rysunki Stanisława Kędzielawskiego. Nominacja jury konkursu i plebiscytu na najlepszą książkę historyczną 'Historia zebrana' - wiosna 2011

Ten zbiór esejów został poświęcony blaskom i cieniom zawodu historyka, który profesor Janusz Tazbir uprawia od przeszło pół wieku. Autor zaczyna je akcentem bardzo osobistym - wspomnieniami z dzieciństwa i wczesnej młodości, kiedy to między innymi pod wpływem powieści historycznych rodziły się w nim pierwsze zainteresowania przeszłością. Ta z biegiem czasu stała się jego pasją - obiektem studiów i zadumy. Dlatego w swych rozważaniach nad dawnymi wiekami i rolą historyka dotyka tematów trudnych, niezwykle go nurtujących i bliskich mu przez wzgląd na własne doświadczenia. Sporo uwagi poświęca z tego powodu choćby warunkom rozwoju współczesnego dziejopisarstwa oraz przeszkodom, jakie ono napotyka, wierności źródłom i staranności w pisaniu czy edycji książek historycznych oraz przemianom polskiego patriotyzmu.

W 1903 roku na łamach petersburskiego czasopisma Russkoje Znamia, a dwa lata później już jako oddzielna edycja książkowa, ukazały się Protokoły mędrców Syjonu. Wzbudziły ogromną sensację, zawierały bowiem teksty, z których wynikało niezbicie, że za wszelkie przewroty społeczne odpowiedzialni są Żydzi, którzy dążą w ten sposób do przejęcia władzy nad światem. I choć bardzo prędko autentyczność Protokołów…została zakwestionowana i obalona (tekst powstał z inicjatywy carskiej ochrany, a jego autorem był Mathieu Gołowinski), do dnia dzisiejszego budzą one ogromne zainteresowanie i wydawane są w wielu krajach zarówno w Polsce i Rosji, jak i Stanach Zjednoczonych a nawet w Japonii. Najnowsza edycja poprzedzona została obszernym wstępem prof. Janusza Tazbira, który z właściwą sobie skrupulatnością i swadą wyjaśnia zagadki związane z tym kontrowersyjnym tekstem stanowiącym od lat element kanonu biblii antysemityzmu.

Na ksiazke skladaja sie trzy piony tematyczne. Pierwszy z nich to róznego rodzaju falsyfikaty historyczno-literackie, powstajace w róznych czasach i sluzace rozmaitym celom, a jednak nadal znajdujace rzesze latwowiernych czytelników i bedace zadziwiajaco odporne na krytyke naukowa. Druga czesc ksiazki omawia rozwój badan nad polska kultura i sarmackim obyczajem, ze szczególnym uwzglednieniem dziel Kitowicza, Glogera, Lozinskiego i Wasylewskiego. W trzecim dziale profesor Tazbir prezentuje autorów bliskich swemu sercu (m.in. Potockiego, Rzewuskiego i Korzeniewskiego) i ich dziela, znakomicie oddajace obyczaje polskie XVIII i XIX stulecia.