Jean Leclercq Livres

Introduction by Archbishop Rembert G. Weakland.Two monks in conversation about the meaning of life and the nature of solitude.Thomas Merton, the American Trappist monk who wrote The Seven Storey Mountain , spent his entire literary career (1948- 68) in a cloistered monastery in Kentucky. His great counterpart, the French Benedictine monk Jean Leclercq, spent those years traveling relentlessly to and from monasteries worldwide, trying to bring about a long-needed reform and renewal of Catholic religious life.Their correspondence over twenty years is a fascinating record of the common yearnings of two ambitious, holy men. "What is a monk?" is the question at the center of their correspondence, and in these 120 letters they answer it with great aplomb, touching on the role of ancient texts and modern conveniences; the advantages of hermit life and community life; the fierce Catholicism of the monastic past and the new openness to the approaches of other traditions; the monastery's impulse toward survival and the monk's calling to prophecy. Full of learning, human insight, and self-deprecating wit, these letters capture the excitement of the Catholic Church during the run-up to the Second Vatican Council, full of wisdom, full of promise.

Tato kniha je sestavena z přednášek pro mladé mnichy, které byly proneseny na Institutu monastických studií svatého Anselma v Římě v zimě 1955–1956. Autor se v ní zabývá monastickou kulturou a teologií, které vznikly v prostředí klášterů v období mezi koncem patristické teologie a začátkem scholastiky. Popisuje utváření monastické kultury, její zdroje a charakteristické rysy, hlavní témata a také její plody. Ukazuje, jaké místo v životě a vzdělání mnichů hrála literatura, především Písmo svaté a díla církevních otců, ale i literatura světská, jaké bylo místo a pojetí studia a jak se monastická kultura projevovala v liturgii. Srovnává také monastickou a scholastickou teologii, všímá si jejich odlišných akcentů i toho, jak se ve svých přístupech vzájemně doplňují. Své závěry podkládá a dokresluje množstvím ukázek z děl významných představitelů tohoto kulturního proudu, svatého Benedikta, Řehoře Velikého, Bernarda z Clairvaux a mnoha dalších. Jak sám autor v úvodu knihy vyznává, jeho kniha má jeden jediný cíl: probudit v čtenáři touhu číst monastické autory.

Pośród różnych fundacji św. Romualda Camaldoli zajmuje uprzywilejowane miejsce. Początkowo było ono tylko małą pustelnią składającą się z pięciu cel, skupionych wokół oratorium, oraz hospicjum, przyjmującego ubogich i pielgrzymów. Jednak żarliwość pierwszych eremitów przyciągnęła tam szybko nowe powołania. Camaldoli rozwijało się bardzo dynamicznie, aż w końcu stało się centrum kongregacji, mając nie tylko pustelnie, lecz także klasztory. Camaldoli kontynuowało w ten sposób dzieło św. Romualda. (…) Eremici prowadzili nadal życie kontemplacyjne w swej pustelni, podczas gdy mnisi w klasztorach wiedli w pobliżu ludzi życie, które można nazwać czynnym. To jest sytuacja, w której znalazł się bł. Paweł Giustiniani. Całe jego dzieło polega na próbie uzdrowienia jej. (…) Wreszcie Błogosławiony otrzymał od przełożonych kongregacji Camaldoli i św. Michała w Murano oficjalny akt erekcyjny nowej fundacji, która otrzymała nazwę Towarzystwo Pustelników św. Romualda [zakonu Kamedulskiego]. Z okazji pierwszej kapituły generalnej spisuje nowe konstytucje, które różnią się od przyjętych w pustelni Camaldoli tylko większą surowością i ubóstwem. Po kilku latach od śmierci bł. Pawła zobaczymy jego [duchowych] synów organizujących pustelnię Monte Corona na wzór Camaldoli. W nowej fundacji nic się więc nie zmieniło. To takie życie pustelnicze, jakie ustanowił św. Romuald; takie, jak Błogosławiony zaczął przywracać w Camaldoli.

Leclercqs Bernhard-Biografie ist die Synthese jahrzehntelanger Forschung. Das Leben des Bernhard von Clairvaux ist außerordentlich facettenreich: einfacher Mönch, Abt, Berater von Fürsten und Päpsten, Mystiker und Mann der Tat, Erzieher und Schriftsteller Schon zu Lebzeiten rankten sich Legenden um ihn. Leclercq versucht den wahren Bernhard der Geschichte wiederzugewinnen, befreit von allem Legendären, aber auch von der allzu einfachen Reduktion Bernhards auf den Kreuzzugprediger. Zutage tritt ein Mönch, der ein ganzes Zeitalter mitgeprägt hat, einer, der in seinem Ringen um eine authentische christliche Existenz trotz mancher Fremdheit bis heute vieles zu sagen hat.