Maria Kuncewiczowa Livres

Najsłynniejsza historia miłosna naszego kręgu kulturowego, wpisana w realia powojennej Anglii. Tristan lat czterdziestych, naznaczony koszmarem okupacji i powstania warszawskiego, przybywa z wypalonej wojną Polski jak z końca świata. Czy symfonia Cesara Francka działa równie silnie jak napój nieopatrznie podany niegdyś przez wierną Brangienę? A Londyn, współczesny Las Moreński, czy będzie schronieniem czy zgubą dla Michała i Katheleen, zwanej Kasią? Czy miłość - jak w starej opowieści - zwycięży nawet śmierć?

Niezwykły, głęboki, poruszający portret psychologiczny kobiety niespełnionej, zawiedzionej i nieszczęśliwej. Historia pięknej i utalentowanej Róży, której karierę artystyczną złamał w zaraniu nieodpowiedzialny nauczyciel, a serce - nazbyt pochopnie obdarzony wielkim uczuciem młody mężczyzna. Opowieść o rozczarowaniu i nienawiści do świata, która zatruwa każdą chwilę życia, niszczy niewinnych, tych najbliższych, a przede wszystkim tę, która nienawiść amknęław swoim sercu. Opowieść o tym, że nigdy nie jest za późno, aby pogodzić się ze światem.

Roku 1935 začal román vychádzať na pokračovanie v časopisoch a knižne vyšiel o rok neskôr. Stal sa základným dielom modernej poľskej psychologickej prózy. Cudzinka, podobne ako ostatné diela Márie Kuncewiczowej, vychádza z reálnych udalostí a autentických, žijúcich postáv. V spomienkovej próze Fantómy autorka sama prezradila, že hlavná hrdinka tohto románu nie je nik iný ako jej vlastná matka. Prirodzene, nie je to jej detailný portrét. Poslúžila ako prototyp pre brilantnú psychologickú štúdiu ženy, ženskej frustrácie a neurózy, ktorá sa rodí z neuskutočnenej sebarealizácie v láske, umení a v živote vôbec. Hlavná hrdinka Ruža Zabczyňska bola nešťastná žena. Zaľúbila sa, ale jej láska sa nikdy nenaplnila. Tento moment bol pre jej ďalší život rozhodujúci. Túžila byť veľkou husľovou virtuózkou. Nestala sa ňou. Vytvorila si svoj vlastný uzavretý svet, v ktorom žila ako vo sne. 2. slovenské vydanie.

Psychologický román o ženě, která je vytržena ze svého prostředí, neukojena ve svých uměleckých tužbách jako houslistka a také zklamána v lásce. To jsou důvody, proč zatrpkne a nenachází v životě uspokojení, ani své místo ve světě a ve vlastní rodině. Všude se cítí cizinkou. Je despotická a krutá i ke svým nejbližším, kterým strpčuje život. Teprve na samém konci života poznává, jak sama sobě ubližovala svou nevraživostí k světu, místo aby jej přijímala s láskyplným úsměvem. Doslov napsala Helena Teigová.