Emil Ludwig Ordre des livres

Die künstlerische Betrachtung von Mussolini steht im Mittelpunkt dieser Analyse, die durch die Perspektive eines parteilosen Beobachters geprägt ist. Der Autor reflektiert über seine Rolle als Ausländer und die unterschiedlichen Sichtweisen, die er als Franzose und Deutscher auf bedeutende Persönlichkeiten wie Chateaubriand und Goethe gehabt hätte. Emil Ludwig beleuchtet die Faszination für Mussolini jenseits politischer Zugehörigkeiten und stellt die außergewöhnliche Persönlichkeit in den Vordergrund.

Emil Ludwigs Werk über Hindenburg bietet eine tiefgehende Analyse des deutschen Charakters und der Gründe für den raschen Untergang der Republik. Es schildert, wie Hindenburg als Offizier und späterer Diktator von Legenden und alten Instinkten geprägt wurde, und beleuchtet seine späte, tragische Entwicklung im hohen Alter. Ein Muss für Geschichtsinteressierte.

Niniejsza książka to próba przedstawienia czysto historycznego życiorysu Jezusa z Nazaretu, Jezusa człowieka, nie Chrystusa Zbawiciela. Autor nie dotyka teologii, która przyszła później i która jest mu obca; opowiada on tę historię raczej tak, jakby nic nie wiedział o światowych następstwach życia Jezusa, ponieważ i Jezus ani o nich wiedział, ani ku nim zmierzał. Obraz tego człowieka trudny jest do namalowania. Chodzi o opisanie męża, o którym do trzydziestego roku jego życia nie wiemy prawie nic, nie znamy nawet jego rysów, tego zwierciadła serca, a następnie na przestrzeni jakichś dwóch lat aż do jego przedwczesnej śmierci spotykamy tylko sprzeczności. Albowiem cztery jedyne dokumenty, a mianowicie ewangelie, przeczą sobie wzajemnie i spotykają się z przeczeniem nielicznych źródeł pozachrześcijańskich; a więc nawet ten skromniutki materiał, który po wyłączeniu powtórzeń liczy zaledwie jakieś pięćdziesiąt stron druku, trzeba poddać osobnej rewizji. Pewnego nie ma nic, prócz początku i końca, chrztu i procesu. Między tymi dwoma punktami mieści się wszystko, nieuporządkowane. Niemal wszystkie sprzeczności mieszczą się w poprzestawianiu opowiadań; ale gdy się je uporządkuje psychologicznie, to wszystko staje się logiczne. Dopiero wówczas zaczynamy rozumieć oba wielkie okresy życia Jezusowego: pokorny, radośnie nauczający i mesjanistyczny, samowiedny. Gdy w sposób naturalny jeden okres następuje po drugim, to charakter Jezusa zostaje wyzwolony ze swoich sprzeczności i wykazuje rozwój ludzki i prosty.

Die Auseinandersetzung mit Freuds Psychoanalyse bildet den zentralen Punkt der Reflexion. Der Autor stellt einen Gegensatz zwischen Freuds pessimistischer Sicht auf den Menschen und seiner eigenen optimistischen Perspektive dar. Während Freud die destruktiven Aspekte des Menschseins betont, fokussiert der Autor auf die positiven, strebenden Elemente. Zudem thematisiert er die Ablehnung durch akademische Kreise, die er sowohl als Jude als auch als Internationalist erfahren hat. Diese Differenzen in der Weltsicht und der Herangehensweise an psychologische Themen prägen die Diskussion.

Set in the Palazzo di Venezia during March and April 1932, this book captures a series of candid conversations between the author and Mussolini, conducted in Italian and recorded in German. The dialogues reflect Mussolini's thoughts, carefully checked by him, and include anecdotes from Roman life. The author acknowledges influences from Margherita Sarfatti's biography while focusing solely on the direct exchanges, providing an intimate glimpse into the mind of the Italian leader during a pivotal historical period.