Athanasius Schneider Livres

Focusing on the sacred nature of Holy Communion, this work advocates for the traditional practice of distributing the Eucharist to kneeling communicants on the tongue, a method recently reinstated by Pope Benedict XVI during papal liturgies. Backed by historical accuracy and solid theology, the author emphasizes the importance of reverence in this sacramental act. The book is endorsed by top officials from the Vatican's Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments, adding to its credibility and significance within the Church.

Víra, úcta a láska k Eucharistii je pro křesťana naprosto zásadní. Knížka nás vede k hlubšímu zastavení a uchopení tajemství, jímž je podivuhodná svátost Eucharistie.

V tejto knihe, ktorá bude určite považovaná za jednu z najpôsobivejších a najautoritatívnejších kníh o katolíckej omši, biskup Schneider znovu potvrdzuje to, čo katolíci vedia už celé stáročia, ale na čo dnes zväčša zabúdajú: že omša je najvyššou formou kresťanskej modlitby, ktorá nám umožňuje vyjadriť vonkajšou bohoslužbou našu vnútornú vieru. Opisuje, ako svätci ako páter Pio a Ján Vianney pomáhali veriacim vstúpiť počas omše do hlbokého duchovného zážitku, a vysvetľuje, prečo by omša mala slúžiť ako prostriedok na pozdvihnutie nášho srdca k Bohu, aby sme sa mohli odovzdať do jeho vôle. Pochopíte, prečo sú rubriky životne dôležité pre zachovanie autenticity liturgie, a dozviete sa, prečo sú architektúra, hudba, sakrálne umenie a dokonca aj kadidlo životne dôležitými symbolmi, ktoré upriamujú našu pozornosť na nebo. Naučíte sa tiež: -Ako správne spomínať a počúvať Božie slovo -kľúč k pozdvihnutiu srdca a odovzdaniu sa do Božej vôle počas omše -Prečo je nevyhnutné sláviť omšu ad orientem -Ako vám dodržiavanie obradov pomáha pri duchovnom rozjímaní -Ako sa môžete zjednotiť s Kristovou obetou na kríži -Najužitočnejšie spôsoby, ako stráviť čas vďakyvzdávaním po svätom prijímaní a ďalšie.....

W ramach niniejszego, frapującego wywiadu biskup Athanasius Schneider dokonuje trzeźwej i wnikliwej analizy panoszących się w Kościele kontrowersji oraz najbardziej palących kwestii naszych czasów, niosąc jasność i nadzieję znękanym katolikom. Wśród poruszanych przez księdza biskupa zagadnień znalazły się między innymi: rosnący zamęt doktrynalny, granice władzy papieskiej, dokumenty Soboru Watykańskiego II, Bractwo św. Piusa X, ideologie antychrześcijańskie i zagrożenia polityczne, trzeci sekret fatimski, tradycyjna forma rytu rzymskiego Mszy Świętej oraz synod amazoński. Niczym jego patron z IV wieku, św. Atanazy Wielki, biskup Schneider mówi rzeczy, których inni nie powiedzą, nieustraszenie podążając za radą św. Pawła: Głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, [w razie potrzeby] wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz (2 Tm 4, 2). Jego spostrzeżenia dotyczące wyzwań, przed którymi stoi dziś Chrystusowa owczarnia, są zasadniczą lekturą dla tych, którzy są lub pragną być wyczuleni na znaki naszych czasów. Analogicznie do Raportu o stanie wiary Josepha Ratzingera z 1985 r., Christus Vincit stanie się głównym punktem odniesienia na najbliższe lata.

In diesem spannenden Interview bietet Bischof Athanasius Schneider eine offenherzige, prägnante Untersuchung der in der Kirche grassierenden Kontroversen und der dringlichsten Probleme unserer Zeit und gibt den bedrängten Katholiken Klarheit und Hoffnung. Unter vielen anderen Punkten spricht er Themen an wie die weitverbreitete Verwirrung in der Lehre, die Grenzen der päpstlichen Autorität, die Dokumente des Zweiten Vatikanischen Konzils, die Priesterbruderschaft St. Pius X., antichristliche Ideologien und politische Bedrohungen, das dritte Geheimnis von Fatima, den überlieferten römischen Ritus und die Amazonassynode. Wie sein Schutzpatron aus dem vierten Jahrhundert, der heilige Athanasius der Große, sagt Bischof Schneider Dinge, die andere nicht sagen werden, und folgt furchtlos dem Rat des heiligen Paulus: „Predige das Wort, sei es gelegen oder ungelegen, überzeuge, tadele und ermahne, in aller Geduld und Belehrung“ (2 Tim 4,2). Seine Einsichten in die Herausforderungen, vor denen die Herde Christi heute steht, sind eine wichtige Lektüre für diejenigen, die gegenüber den Zeichen der Zeit wach sind oder es sein wollen. Christus Vincit erinnert an Josef Ratzingers Buch Zur Lage des Glaubens von 1985 und wird für die kommenden Jahre ein wichtiger Bezugspunkt sein.

Die heilige Kommunion ist nicht nur ein Augenblick der geistigen Mahlgemeinschaft, sondern vor allem auch die höchstmögliche persönliche Begegnung des Gläubigen mit seinem Herrn und Gott in diesem Leben. Die dieser Begegnung angemessenste Haltung ist jene des Empfangens, der Demut, des geistigen Kind-Seins. Eine solche Haltung verlangt aus sich selbst ausgesprochene Gesten der Anbetung und der Ehrfurcht. Davon gibt es beredte Zeugnisse aus der zweitausendjährigen Tradition der Kirche, die charakterisiert werden durch den Leitspruch mit Liebe und Furcht (erstes Jahrtausend) und was du kannst, das sollst du wagen (zweites Jahrtausend). Der Autor erzählt auch das Beispiel von drei eucharistischen Frauen, die er aus der Zeit des sowjetischen Untergrundes persönlich kannte. Solche Zeugnisse können die Katholiken des dritten Jahrtausends ermutigen und sie anleiten, wie man dem Herrn im erhabenen Augenblick der heiligen Kommunion begegnen soll.