Kris Eikelenboom Livres

Comme des milliers de Londoniens, Zoe Walker emprunte quotidiennement le métro et feuillette le journal distribué sur le quai. Un matin, elle y découvre sa photo dans les petites annonces, sous l'adresse d'un site Internet. Qui a pris ce cliché à son insu ? Dans quel but ? Et puis, est-ce bien elle ? Sa famille n'en est guère convaincue. Zoe ne trouve qu'une oreille attentive : celle de Kelly Swift, un agent de la police du métro. Car une succession d'incidents étranges, puis le meurtre d’une femme qui avait également découvert sa propre photo dans le journal persuadent Kelly que quelqu'un surveille les moindres faits et gestes des passagères. Chacune de leur côté, Zoe et Kelly vont lutter contre cet ennemi invisible et omniprésent. Un beau succès avec son premier roman, Te laisser partir. Pari réussi pour le deuxième, à l’intrigue franchement originale. Elle. Entre angoisse et paranoïa, on frissonne jusqu’à la dernière page ! Cosmopolitan. Traduit de l’anglais par Françoise Smith.

Joseph a douze ans lorsqu’il découvre dans son village de Géorgie le corps d’une fillette assassinée. Une des premières victimes d’une longue série de crimes.Des années plus tard, alors que l’affaire semble enfin élucidée, Joseph s’installe à New York. Mais, de nouveau, les meurtres d’enfants se multiplient...Pour exorciser ses démons, Joseph part à la recherche de ce tueur qui le hante.Avec ce récit crépusculaire à la noirceur absolue, R. J. Ellory évoque autant William Styron que Truman Capote, par la puissance de son écriture et la complexité des émotions qu’il met en jeu.

Malin woont in een afgelegen vallei in de Middenwerelden. De Orde overheerst: Chaos, magie en bijgeloof zijn ten strengste verboden. Maar Malin weet dat niet alles verloren is gegaan. Hun runenteken dat zij op haar hand heeft, bewijst dat. De dorpelingen denken dat het een teken van hekserij is.

Persoonlijk verhaal van een Londense vrouw, die samen met haar enige vrouwelijke teamlid, als eerste vrouw de Zuidpool en de Noordpool te voet heeft bedwongen.

Roman - Voor Junior Nash en Dunstan Tucker begon het allemaal in 1955 op Goede Vrijdag. Ondanks het kille weer - het voorjaar was nog niet eens aangebroken - doken zij, samen met tientallen andere blote mannen de baai in, de kou van de Atlantische Oceaan trotserend, en zwommen naar de overkant. Zodoende werden zij volwaardig lid de Cove Shivering Club. De regels van de club waren je plast niet in het water en je brengt geen vrouwen mee. Jaren later komen de leden weer bijeen om te beslissen hoe om te gaan met een man die zijn vrouw mee wil brengen en daarmee een van de twee regels overtreedt. Er breekt een richtingenstrijd uit die zijn weerga niet kent, traditionalisten kruisen de degens met modernisten; en de lezer wordt meegezogen in magische wereld van schrijver Michael Curtin. In een onbeschrijflijk pandemonium trekken goedaardige ooms, gekke paters, in lakens gehulde orkestleden, ontevreden bankemployés, een impressario met een Oeudipoescomplex, een principiële bankoplichter, een mislukte schrijver en tientallen andere onvergetelijke personages aan ons voorbij. De bibberende zwemclub is een briljante weergave van Michael Curtins buitengewone gevoel voor humoristisch absurdisme, maar toont tevens zijn diepe toegenegenheid en begrip voor de meest menselijke en morele tekortkomingen.

Als Grace op een ochtend wakker wordt in een onbekend bed komen er langzaam vlagen terug van de avond ervoor: een fles Baileys met verstreken houdbaarheidsdatum, die ze helemaal leeg gedronken heeft en Bernard O'Malley, haar ietwat sullige, nieuwe collega op de IT-afdeling in wiens bed ze kennelijk is beland. Twee ingrediënten voor extra drama dat Grace doet beseffen dat er iets moet veranderen in haar leven. Ze ontdekt dat haar leven tot een totale stilstand is gekomen: ze heeft een baan zonder uitzicht op beter, een relatie op afstand en een gespannen familieband met haar moeder en zussen. Gedwongen door de werkelijkheid en gesteund door Bernard neemt Grace haar leven weer in eigen hand. Stukje bij beetje komt ze in het reine met zichzelf en weet ze het enorme schuldgevoel van zich af te zetten waar ze sinds die ene vakantie in Spanje, nu een jaar geleden, mee rondloopt. En zelfs Bernard blijkt uiteindelijk een stuk minder sullig en veel sexyer dan ze in eerste instantie dacht...