Fabrice Hadjadj Livres

'Wow Facts' is a new non-fiction series for struggling readers. Every title is packed full of facts and illustrations and photographs. Each chapter is short so even the most reluctant reader won't be daunted by the amount of text.

Eseje a přednášky sebrané v této knize krouží kolem tématu krize, proměny či dokonce zkázy světa. Autor si všímá především toho, jak se v současných apokalyptických náladách, které přicházejí po staletích moderní víry v pokrok a světlé zítřky, rodí nové ideologické představy o „spáse světa“ a jak tyto ideologie ohrožují lidskost člověka. Podrobně to dokládá např. na hlubinné ekologii, která si přeje vymření druhu homo sapiens, nebo alespoň jeho návrat do pralesa, na náboženském fundamentalismu, který se chce vrátit před moderní dobu a násilím zorganizovat svět podle svatých knih, nebo na technokratickém utopismu, který vidí záchranu v příchodu kyborga – člověka propojeného s počítačem. Fabrice Hadjadj bere současnou krizi velmi vážně. Chápe ji však jako příležitost, dokonce jako „milost“, díky níž se můžeme osvědčit jako křesťané, jako ti, kdo hájí lidskost člověka, jako ti, kdo jsou pro druhé nadějí v neradostném čase. V jeho knize ovšem nenajdete nějaké „výlevy o konci světa“, ale inspirativní úvahy o podstatě kultury, lidství a nakonec i o tom, jak žít a hlásat evangelium v technologické době.

Může se člověk o Bohu bavit jako o všem ostatním? Je možné napřed mluvit o výsledcích Ligy mistrů, pak o Bohu a nakonec o předpovědi počasí? Je opravdu o mnoho lepší na toto téma diskutovat učeně, udělat z Boha krásný teologický pojem a pojednávat o něm ve filozofických kontextech? Je vůbec člověk, který právě řekl něco každodenního, užitečného nebo smyslného, schopen týmiž ústy říci něco, co se týká Boha? Co vlastně toto slovo ve větě představuje – spíš citoslovce „panebože“, nebo opravdu hodně podstatné jméno s velkým písmenem? Lze třemi obyčejnými písmenky obsáhnout nekonečno a to, co nás přesahuje? Neubere mu spíše takové pojmenování na hodnotě, i když to budeme myslet sebelépe? Jak mluví o Bohu fundamentalista a jak ateista, jak agnostik a jak křesťan? Může si mluvení o dokonalém tématu dělat nároky na dokonalost? Těmito i dalšími otázkami se ve své brilantně napsané „evangelizační anti-pomůcce“ zabývá Fabrice Hadjadj.

CIELESNOŚĆ CZŁOWIEKA UTKANA JEST Z DUCHAFabrice Hadjadj pokazuje, że sama rzeczywistość płci jest bardziej uduchowiona niż wiele uczonych dysput i naszych wyobrażeń na jej temat. Z wnikliwością analizuje zależność między płciowością a duchowością, udowadniając, że relacja fizyczna i duchowa są ze sobą ściśle powiązane. Co więcej, nie boi się włączyć w ten temat wiary, mówiąc o pojmowaniu ciała przez różne religie i poszukując śmiało odpowiedzi na odważne pytania, na przykład: Czy gdziekolwiek ludzka nagość jest bardziej uderzająca niż w konfesjonale?

„Małżeńskie łoże ma większą głębię i moc twórczą (również więcej dramatyzmu) niż laboratorium doktora Frankensteina, a stół rodzinny to wytwór techniki potężniejszy niż tablet”. (Ze wstępu autora).Rodzina – oparta na naturalnych więziach, otwarta na żywioł i tak bardzo daleka od pożądanej dziś doskonałości – nie chce podporządkować się regułom wyznaczanym przez licznych specjalistów. Fabrice Hadjadj z dużą dozą nienachalnego humoru udowadnia, że nie jest ona żadnym archaicznym pomysłem, ale wyjątkowym miejscem, gdzie bez wyrachowania dajemy i otrzymujemy dar życia. Kto pragnie świadomie przeżywać swoje powołanie małżeńskie i rodzicielskie, znajdzie w książce odpowiedź no to:- czym jest rodzina,- jaki jest związek pomiędzy ciałem i duchem a inteligencją,- co tablet ma wspólnego ze stołem. Fabrice Hadjadj prowokuje i gorszy, a jego celne pióro trafia w samo sedno problemu – dzięki temu lektura książki jest tak fascynująca!