Szymański Wiesław Paweł Livres

Niniejszy tom jest wyborem tekstów Wiesława Pawła Szymańskiego (19322017), jednego z najciekawszych historyków literatury polskiej i krytyków literackich po 1956 roku. Zamieszczono w nim szkice i eseje poświęcone polskiej krytyce literackiej oraz najważniejszym pismom literacko-kulturalnym XX wieku: Żagarom, Marchołtowi, Verbum, Tygodnikowi Warszawskiemu, Przekrojowi i Wiadomościom. W części drugiej tomu znalazły się głośne pamflety z Uroków dworu zamykają go zaś artykuły programowe, dotyczące neosymbolizmu oraz romantyzmu. Lektura tekstów Szymańskiego pozwala zweryfikować zawartą w nich wizję polskiej literatury nowoczesnej. Wizję osobną, własną, w której krytyk personalista ewoluuje od estetyzmu do moralizmu i zarazem łączy dwa bieguny polskiej nowoczesności: formalizm i heroizm.

Czy to, co się wydarzyło w dniu 16 października 1978 roku nie będzie deformowało odczytania poezji Karola Wojtyły? Obiektywnego ukazania jej miejsca i roli w liryce polskiej? Istnieje takie niebezpieczeństwo. Aby się przed nim uchronić, trzeba wybrać drogę, na której się z nim nie spotkamy: możliwie najkonsekwentniejszego usadowienia się 'wewnątrz' opisywanego świata. Ergocentryzm jest pewną nadzieją, że krytyk wyzbędzie się dodatkowych emocji i uczuć. Że wszystkie jego doznania i przeżycia wynikną jedynie z owego wewnętrznego oglądu.