Czy mamy moralne prawo uprzywilejowywać własny naród? Czy patriotyzm można racjonalnie uzasadnić, nie opierając go jedynie na uczuciach? Po ataku Rosji na Ukrainę poszukiwanie odpowiedzi na te pytania staje się kluczowe. Choć postawy patriotyczne są powszechne, często spotykają się z krytyką w różnych kręgach. Autor przedstawia patriotyzm jako fundamentalną cnotę polityczną, nie ograniczającą się do emocjonalnych przywiązań. Argumentuje, że przemyślany patriotyzm przyczynia się do dobra wspólnego, unikając skrajności kosmopolityzmu i nacjonalizmu. Podkreśla znaczenie patriotyzmu dla funkcjonowania współczesnych demokracji oraz dowodzi, że lojalność wobec narodu może współistnieć z innymi zobowiązaniami moralnymi. W swojej erudycyjnej analizie posługuje się licznymi przykładami historycznymi, szczególnie z historii Stanów Zjednoczonych, oraz odnosi się do myśli filozoficznej od Arystotelesa po współczesnych myślicieli. Patriotyzm, jak wykazuje autor, nie jest ślepym przywiązaniem, lecz odwołuje się do rozumu i rozsądku.
