Wrzesiński Szymon Ordre des livres

Tytuł Zamek Śmierci Płakowice nie jest przypadkowy. W funkcjonującym tutaj zakładzie dla chorych psychicznie, od początku jego funkcjonowania, aż po kres II wojny światowej zmarło kilka tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci! Żadna rezydencja na Dolnym Śląsku nie ma tak dramatycznej historii, i tak wielkiej liczby pacjentów zmarłych na skutek skrajnie nieodpowiednich warunków panujących w renesansowym zamku oraz realizacji nazistowskiego programu T4, w wyniku którego na terenie Trzeciej Rzeszy i krajów okupowanych przeprowadzono wielką akcję ludobójstwa, polegającą na masowej eksterminacji osób niepełnosprawnych psychicznie i fizycznie! Niemiecki lekarze z zakładu w ówczesnym Plagwitz - nie dość, że jeszcze przed dojściem Hitlera do władzy wykonywali zabiegi przymusowej sterylizacji, to od końca lat 30. XX w. uczestniczyli w morderczym procederze selekcji niewinnych osób, które poddano przymusowej eutanazji! Poznajmy zatem dzieje Zamku Płakowice w Lwówku Śląskim, którego historię przedstawiono w poniższych rozdziałach: Burgrabiowie, krzyżacy i zaginione dwory obronne Najpiękniejszy zamek rycerski na Dolnym Śląsku Zagadkowe zgony w rodzinach Schaffgotsch i Hohberg Grabież zamkowych skarbów przez żołnierzy Napoleona Przekształcenie dawnej rezydencji w zakład dla obłąkanych Zamkowy lazaret w okresie wojny prusko-austriackiej Pacjenci Prowincjonalnego Zakładu Leczniczo-Opiekuńczego Rozbudowa placówki na przełomie XIX i XX stulecia Przestępcy kryminalni, wariaci, spirytyści i uciekinierzy NSDAP w Provinzial Heil- und Pflegeanstalt Plagwitz Nazistowska eugenika i nieznany los kilkuset pacjentów Ucieczka pracownic zakładu przed Armią Czerwoną Polscy osadnicy, zwłoki sołtysa i ostatni pensjonariusz Dodatkowo monografię zamku uzupełniono dwoma aneksami: Lista pacjentów z Plagwitz zamordowanych w okresie od 30 maja do 18 sierpnia 1941 r. oraz Inskrypcje i herby na portalu zamkowym w Płakowicach. Przyczynek do dziejów rodu Talkenbergów autorstwa Danuty Szybińskiej-Juszczuk i doktora hab. Marka Biszczanika.

Pierwsze na rynku wydawniczym opracowanie przedstawiające historię wykorzystania przez Niemców w latach 20. i 30. XX wieku, a także podczas II wojny światowej pałaców na Dolnym Śląsku do początkowo tajnego, pod płaszczykiem szkół sportowych, a później już jawnego szkolenia przedwojskowego młodzieży. Program tajnych szkoleń przedwojskowych, których celem było skrócenie czasu potrzebnego na szkolenie rekrutów zmobilizowanych w okresie późniejszym, po osiągnięciu pełnoletniości, do wojska zainicjowało w 1924 roku ministerstwo obrony Republiki Weimarskiej. Od 1933 r. program szkoleń przedwojskowych w pałacach na Dolnym Śląsku kontynuowały władze III Rzeszy. Oczywiście oprócz zajęć sportowych, nauki musztry i strzelania wpajano młodzieży ideologię narodowego socjalizmu. Nadzór nad tymi placówkami, które nosiły nazwę HJ-Reichsportschule, sprawowały władze Hitler-Jugend. Autor opisał palcówki tego typu na terenie III Okręgu Wojskowego we Wrocławiu, który wspierał je finansowo.

Książka S. Wrzesińskiego poświęcona bardzo ciekawym dziejom mało znanego, ale niezwykle uroczego pałacu Paulinum położonego na pieknie zalesionym wzgórzu w południowo-wschodniej części Jeleniej Góry. Obiekt powstał w wyniku przebudowy willi z 1871 roku, któręj dokonał bogaty przemysłowiec Oscar Caro w latach 1905-1906. W 1933 roku pałac został przejęty przez władze III Reszy i przekształcony w osrodek szkleniowy Niemieckiego Frontu Pracy. W latach 1945-1948 w pałacu Paulinum mieściła się składnica dzieł sztuki, w której przechowywano, katalogowano i skąd wysyłano do polskich muzeów najróżniejsze dzieła sztuki zrabowane przez Niemców w okupowanej Polsce bądź odnalezione w schowkach na terenie Dolnego Śląska. Od 2005 roku w wyremontowanym pałacu znajduje się wysokiej klasy hotel. Tekst uzupełnia ponad 100 zdjęć, w tym 8 zdjęć kolorowych na kredowej wkładce.

Pierwsze na rynku wydawniczym opracowanie przedstawiające historię budowy i niezwykłe wydarzenia związane z zaporą na rzece Bóbr koło Pilchowic na Dolnym Śląsku. Był to największy tego typu obiekt na ziemiach polskich do czasu oddania do użytku w 1967 r. zapory na Sanie w Solinie w Bieszczadach. Zapora Pilchowicka od momentu ukończenia w 1912 spełniała ogromnie ważną rolę, chroniąc miasta i wsie położone w dolinie Bobru przed niszczycielskimi powodziami, które co kilka lat niszczyły domy i gospodarstwa chłopskie. Autor przypomniał niektóre z tych kataklizmów. Zapora była i jest do dzisiaj wyjątkową atrakcją turystyczną. Ostatnio mostem kolejowym przy zaporze zainteresowali się filmowcy amerykańscy. Zamierzali wysadzić go w powietrze, kręcąc film z T. Cruisem w roli głównej. Na szczęście lokalnym aktywistom i władzom Dolnego Śląska udało się uchronić cenny zabytek przed zniszczeniem. Tekst uzupełnia ponad 250 zdjęć i grafik.

Kolejna książka Krzysztofa Urbana ukazuje dość nietypowy obraz choroby psychicznej tytułowego bohatera. AZ to przybrane imię Cypriana Garbarczyka, który zmienił tożsamość w pewnym momencie życia na skutek niezwykle emocjonalnego stosunku do ziemi i jej płodów, zarówno tych przez niego hodowanych, jak i rosnących dziko. Rozmawia z nimi, wierzy w ich świadome życie, a także w ich leczniczą moc. Przydomowy ogród to królestwo bohatera, a przebywanie w nim daje mu poczucie spokoju i bezpieczeństwa.

Nowa książka Szymona Wrzesińskiego o przeszłości Dolnego Śląska obfituje w niesamowite odkrycia i nieznane fakty. Większośc z nich dotyczy Lwówka Śląskiego, ale są one wkomponowane w historię naszego kraju! Dowiadujemy się o problemach wynikających ze sprowadzenia do Polski uchodźców z Grcji i Macedonii...

Człowiek powstał z tęsknoty bogów za pięknem? Pas Oriona i szum wiatru mają wspólny mianownik? Czemu ludzie kłaniają sie miotle? Co wybrać: miłość czy nieśmiertelność? Dokąd prowadzą meandry myśli ujętych w słowa? Odpowiedz obiecują Ślepe Wrota – przejdźmy na drugą stronę, prowadzeni przez Autora. Niniejszy zbiór opowiadań łączących starożytność Egiptu z filozofią kwantową, jest trzecią książka Krzysztofa Urbana. Krzysztof Urban rocznik 1960. Urodził się i mieszka w Pruszkowie. Z wykształcenia technolog żywienia zbiorowego. W roku 2009 wydał debiutancką powieść Dożywotka. Kolejna książka, wydana w 2019 r., to zbiór opowiadań Data umierania. Przez kilka lat był redaktorem w piśmie religijno-społecznym „Jednota”. Obecnie pracuje jako kościelny w Parafii Ewangelicko-Reformowanej w Warszawie.

Krzysztof Urban rocznik 1960. Urodził się i mieszka w Pruszkowie. Z wykształcenia Technolog Żywienia Zbiorowego. W roku 2009 wydał powieść „Dożywotka”. Przez kilka lat był redaktorem w Piśmie religijno-społecznym „Jednota”. Obecnie pracuje jako kościelny w Parafii Ewangelicko-Reformowanej w Warszawie. Opowiadania w niniejszej publikacji napisał przede wszystkim dzięki własnym inspiracjom, a także cudzym doświadczeniom. Każde przedstawia inną historię życia i picia. Skupia się na ostatniej fazie uzależnienia – jest to studium rozpadającej się psychiki, kiedy ratunkiem staje się szpitalny detoks wraz z zamkniętą terapią. Większość bohaterek i bohaterów ją podejmuje, rodzi się nadzieja. Czasem jest już za późno. Nieocenioną pomocą w pisaniu opowiadań był jego brat Bogdan, który jest terapeutą uzależnień. Żeby poruszyć wyobraźnię czytelnika, pisarz zawiesza czasami akcję opowieści przed momentem kulminacyjnym, nie wprowadzając ostatecznego rozwiązania. Trzeba w takim momencie zamyślić się i poddać działaniu tajemniczej magii narracji. Tajemnica, zawierająca się w samym procesie choroby, też warta jest rozwagi, tym bardziej, że mamy do czynienia z tak spektakularnym, a jednocześnie wręcz metafizycznym niekiedy ujęciem tematu. Celebrowanie choroby przez niektórych bohaterów Urbana ma cechy objawień, graniczących z przeżyciami religijnymi. Profanum zyskuje tu rangę sakrum w szokujących wymiarach istnienia. Ze „Wstępu”

Bogato ilustrowany przewodnik po zabytkach Opolu. Oprócz zdjęć, Czytelnik ma okazję zobaczyć miasto na starych pocztówkach. Poszczególnym opisywanym obiektom przypisano numery, które znalazły się także na trzech planach miasta, ułatwiających jego zwiedzanie. Na końcu książki podano przydatne adresy i telefony, indeksy osób. Przewodnik przedstwaia także opolskie muzea, z których polecamy Muzeum Wsi Opolskiej. Autorzy opisali również ofertę kulturalną dla odwiedzających Opole.

Książka S. Wrzesińskiego i K. Urbana jest wyjątkową publikacją, głównie ze względu na ukazanie rzeczywistego funkcjonowania najpopularniejszej niemieckiej organizacji młodzieżowej na Dolnym Śląsku w latach 1933-1945. Tekst wzbogaca wiele unikatowych ilustracji oraz informacji zaczerpniętych z gazet i publikacji wydanych w czasach Trzeciej Rzeszy. Pozwalają one być Czytelnikowi niejako bezpośrednim obserwatorem tamtej epoki. Autorzy ukazują cele i sposoby indoktrynacji kadry kierowniczej i szeregowych członków Hitler- Jugend, którzy, na co dzień korzystali z rozmaitych obiektów, organizowali i uczestniczyli w różnych zawodach szkoleniowych, brali udział w zawodach sportowych, defiladach, specjalnych szkoleniach, a nawet w działaniach militarnych. W aneksach ukazano powiązania byłych członków HJ w latach 40. XX wieku z działających na Dolnym Śląsku niemieckimi grupami dywersyjno- sabotażowymi, w tym z Werwolfem i Freies Deutschland.