Najcenniejsze w tej encyklopedii nie są hasła poświęcone wielkim gwiazdom, ale te związane z karierą wielu polskich graczy, pozwalające wywnioskować, jaki był tenis w Polsce dawno temu, jaki jeszcze przedwczoraj, gdy graliśmy rakietami Polonez i piłkami Stomil, i jaki jest w czasach Agnieszki Radwańskiej.Turnieje Roland Garros bez Polak�w w seniorskim singlu, gdy cieszył nas każdy wygrany mecz juniora. Z tych czas�w w tenisowej pamięci niewiele zostało, a tu ci gracze z ?lat ciemnych? mają swoje miejsce. Może dlatego, że Andrzej o przegranych pisał tak, że ich historie były bardziej zajmujące niż peany na cześć zwycięzc�w.
