Zeus Kabadayi Livres

Çünkü mutlu son her zaman vardır. İlk olmak iyi midir bilmiyorum ama bence herkes sevdiğinin sonu olmalı.Çünkü bazen birinci olmak bir şeyleri kazandığın anlamına gelmez.Emin ol sonbahar bir daha gelecek ve kaldığın tüm dersleri vermiş olacaksın.Bütün yarışlarda birinci olmak zorunda değilsin, sayıların ne önemi var ki?Bazen sonuncu olmak dünyanın en güzel şeyidir.Filmlerde bile mutlu ilk yazmaz, mutlu son yazar.Şimdi al eline kalemi kağıdı ve kendi mutlu sonunu kendin yaz.Çünkü mutlu son her zaman vardır.

Vasiyetim şu... Varsa param, hepsini bağışlayın. Vücudumda kullanılabilir ne kadar organ varsa ve kime ne yarıyorsa, dağıtın. Ama kalbimi vermeyin. Kalbim sadece ona ait ve hep öyle kalacak. Ben ondan başka kimseyi sevmeyeceğim, sevemem. Çünkü onun baktığı gibi bakamaz kimse bana. İçimden hep "beni neden sevmedin" diye sordum. Durmadan sordum. Cevap bulamadım. Olsun. En azından ben sevdim, bu ikimize de yeterdi. Bu bedende bu kalp sadece ona ait diyorum işte, sevmese de ona ait. Kimseye vermeyin. Bencil olduğumu mu düşünüyorsun? Bana sorarsan o bunu hak ediyor yine de. Kimse bunu bana çok görmesin. Hayatı boyunca kimseye sevgi besleyememiş bir adamın son isteği bu. Kalbimi ona verin. Kabul etsin. Hak ediyor muyum bunu? Bilemem. Belki de etmiyorumdur...

Gidersen parçalanırım... Yağmurları dinmeyen adamın filizlenen bir çiçeği olabilir mi?Olamaz...Ama sen geldin ve kışımı bahara çevirdin.Göğümün en güzel çiçeği oldun.Eskiden kabuk tutmayan yaralarım vardı.Sonra sen bir güldün, nefesinle merhem oldun onlara.Şimdi tek korkum, bir gün seni kaybetmek...Aşk biraz da kaybetme korkusuymuş, bunu en iyi sende anladım.Zaten bu hayatta hep yarımdım.Sen elimi tutunca tam oldum.Olur da bir gün gidersen parçalanırım.Ne yarası kalır, ne de izi...Çünkü öyle yaralar vardır ki,Kan durmaz, dikiş atmak gerekir.