Marek Nowakowski Livres

Zbi�r felieton�w w�nowej edycji z�posłowiem Piotra Bratkowskiego, przygotowany na 75-lecie urodzin Marka Nowakowskiego.Na tom składa się wyb�r tekst�w, opublikowanych w�trzech tomach Powidok�w: Chłopcy z�tamtych lat, Wspomnij ten domek na Gęsi�wce, Warszawiak pilnie poszukiwany, w�latach 1995–1998.

W zbiorze żywiołowych opowiadań odnajdziemy balansujących na krawędzi bohaterów półświatka - lumpów, wykolejeńców, złodziei i prostytutki. Ale są tu też ludzie przeciętni i nieważni, którzy żyją na swoją miarę, pokracznie, nieudolnie, tragikomicznie, zawsze prawdziwie. Świat Nowakowskiego pulsuje prawdziwym życiem. To świat ludzi autentycznych, trochę dobrych, trochę złych, zaplątanych w swoje egoizmy i małe pragnienia. Ludzi takich jak my. 'Warto żyć, potykać się, patrzeć, obserwować. Może coś z tego w pisaniu zaowocuje, może nie, ale warto ten pojedynek toczyć'. Marek Nowakowski

„Okopy Świętej Tr�jcy” to dwadzieścia jeden rozm�w, jakie przeprowadził z Markiem Nowakowskim Krzysztof Świątek. Książkę kończy rozmowa Nowakowskiego z Grzegorzem Eberhardtem, będąca swoistym alfabetem autora Benka kwiaciarza. „Okopy...” to nostalgiczna opowieść o tym, co minęło, o wędr�wkach po zmieniających się ulicach, o przystankach w Warszawie, kt�rych już dziś nie ma dla niego. Te przystanki to niepowtarzalne miejsca, w kt�rych żyli niepowtarzalni ludzie. Znika ta uroda miasta, kt�ra była tkanką jego opowiadań. Dziś w coraz bardziej anonimowej architekturze zamieszkuje społeczeństwo nomad�w, pozbawione sentyment�w, zasad, zachłyśnięte gadżetami. Wolność myślenia ogranicza także komercjalizacja. Wszystko wiąże się z dobrami materialnymi, zapewnieniem wygody, przyjemnością. Byle życie wypełnić po pracy uciechą. Wtedy wszelkie dociekania, dyskusje nie są potrzebne, bo psują nastr�j, odbierają dobre samopoczucie. Dlatego o wspomnianych ludziach z moich Włoch m�wię tak romantycznie, bo kojarzą mi się z pięknym obrazem - jak to na Agorze w Atenach przechadzał się Sokrates, a za nim słuchacze. Rozważali, dociekali. I tylko pozornie nie miało to znaczenia dla bieżącego życia. Niezwykle cenne w tej książce są mistrzowskie portrety znajomych i przyjaci�ł pisarza, takich jak Stefana Kisielewskiego, Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Janusza Szpotańskiego, Jana J�zefa Szczepańskiego.

Mocno byliśmy przydeptani. Co mogło być obroną? Czy sny o utraconej niepodległości i bohaterskiej walce z dwoma okupantami, niemieckim i sowieckim? A może instynkt samozachowawczy? Ludzie gnili i marnieli. Zawalił się wreszcie system niewoli. Polacy, jak pszczoły z zimowego ula, ruszyli w świat wolności. Ale nasz duch został nadpsuty przez zarazę poddaństwa. Balast z niedawnej przeszłości nadal ciąży. Nieustająca walka dobra ze złem. Nie rozchodzi się o heroizm, wysoki diapazon. Bój toczy się o sprawy elementarne: pamięć, wierność, godność, dekalog. Chciałem przedstawić lata zmagań przed i po upadku PRL-u w opowiadaniach składających się na Homo Polonicus. Marek Nowakowski Raz jeszcze dowiódł Marek Nowakowski, że jest 'pojedynkiem' - jak sam o sobie powiada. Pisarzem osobnym. Piszącym swoje, nie oglądającym się na mody i trendy, wyczulonym na głos ulicy. I dla ludzi tej ulicy składającym wyrazy w zdania. Nowakowski pisał zawsze dla czytelnika tutejszego, dla swojaka. Krzysztof Masłoń, krytyk literacki

Koedycja z Oficyną Wydawniczą Volumen. W 1982 roku Marek Nowakowski publikował już pod własnym nazwiskiem na łamach paryskiej 'Kultury' i podziemnego 'Tygodnika Mazowsze' opowiadania, kt�re wkr�tce ukazały się jako Raport o stanie wojennym - nakładem Instytutu Literackiego w Paryżu i r�wnolegle w kraju w Niezależnej Oficynie Wydawniczej NOWa. W następnym roku wyszły Notatki z codzienności (grudzień 1982 - lipiec 1983) - fabularyzowane zapiski z życia, portrety os�b bliskich i ludzi anonimowych, napotkanych w sytuacjach codziennych oraz drugi tom Raportu... . Krytycy zarzucali tym książkom schematyczność, ale czytelnicy podziemnej literatury przyjmowali je z entuzjazmem. Raport o stanie wojennym został przełożony na dziesięć język�w i zdobył szereg wyr�żnień literackich - Puls Roku 1982 (kwartalnika 'Puls'), Nagrodę Literacką 'Solidarności' za lata 1981-1982, emigracyjną nagrodę im. M. Grydzewskiego (1983) i francuską Prix de la Libert� (1983) - stając się najsłynniejszym świadectwem literackim epoki podziemnej 'Solidarności'.